Rosh Hashanah

Lieve Allemaal!

Er is weer zoveel gebeurd in de tussentijd, dus ook hoog tijd voor een nieuw verhaal! Het werken in de fish ponds is nog steeds leuk, ik leer er van alles en het blijft afwisselend. Verder voelt de Kibbutz nu echt als thuis, een heerlijke plek zonder zorgen. Het terrein is heel groen, met allemaal kleine paadjes, waar de mensen overheen rijden met karretjes. Het heeft wel wat, zo’n kleine community, alles is aanwezig, dus de mensen kunnen hier gewoon blijven en een simpel leven leiden zoals ik het zie. Nu ik hier ben probeer ik ook juist de Kibbutz uit te gaan om wat van de omgeving te zien en andere dingen mee te maken. Laatst was ik vroeg klaar met werken, en liep ik langs de laundry waar een mexicaans meisje van de volunteers werkt, en na ons werk zijn we samen naar Afula gegaan. Dat is de dichtsbijzijnde plaatst waar wat te doen is, en we hadden gewoon zin om erop uit te gaan. We liepen wat rond, haalden een heerlijk ijsje en later pizza (zie foto’s) en hadden een heerlijk meiden-middagje. Nadat we terug kwamen gingen we naar het zwembad om onze nieuwe bikini’s uit te proberen! Die avond hadden we een kampvuur met de volunteers. Het is hier nog steeds zulk lekker weer dat we tot heel laat buiten konden zitten, maar wel met sweaters aan. Er zijn veel muzikale mensen hier, dus de gitaren werden uit de kast gehaald, en het was precies zoals een kampvuur hoort te zijn, een echte sing-along.
Op de Sabbat is het altijd rustig, maar ook een dag om gewoon uit te rusten en zoals afgelopen zaterdag, met elkaar te volleyballen bij het zwembad! Zondag was een speciale dag, want het was Rosh Hashanah, het Joods nieuwjaarsfeest. We moesten wel gewoon werken, maar dat bestond vooral uit voorbereidingen voor de BBQ die we zouden hebben met de mensen van de fish ponds. We haalden wat vis uit de ponds, maakten het schoon en klaar (dat leer ik ondertussen dus ook), en we kleedden het hutje bij de fish ponds aan voor de bbq. Ik mocht een paar van de volunteers meenemen naar de BBQ en ze vonden het erg leuk om te zien waar ik werkte, en het was een hele gezellige bbq met alle mannen van de fish ponds. Nu heb ik eindelijk onze eigen vis geproefd zoals het echt hoort! ‘s Avonds hadden we eerst een bijeenkomst met de volunteers. We doopten appel in honing, en kregen allemaal chocola. Alle zoetigheid staat symbool voor geluk in het nieuwe jaar. Het joods nieuwjaarfeest is nog meer gefocust op herdenken van het afgelopen jaar, en de balans op te maken of je goed bezig bent of niet. En dan natuurlijk geode voornemens om het nog beter te doen komend jaar. Na onze eigen ceremonie gingen we, allemaal in lichte kleding zoals het hoort, naar de gezamelijke ceremonie van de Kibbutz. Dit moment was zo speciaal, zonsondergang, alle mensen bij elkaar in mooie kleren, er werd gezongen en een dans gedaan, witte ballonnen vrij gelaten, en daarna weer appel met honing uitgedeeld. Het voelde nu echt als een community, heel mooi. Na dit alles was het tijd voor het grote diner in de dining hall. Alles was heel mooi aangekleed, en er werden blessings gedaan en muziek gespeeld. Met de volunteers deden we onze ‘eigen blessing’ , iedereen hield elkaars hand vast, en dat voelde echt alsof we een grote familie waren, een bijzonder moment. Het eten was een stuk beter dan normal, en als toetje allemaal taartjes, waar je mij natuurlijk blij mee maakt. Er was een feest buiten, met muziek en lichten, en we dansten de hele avond buiten. We gingen nog gezellig door in de pub, en later nog in de Moschav, de pub op de nabijgelegen Kibbutz, en het was een mooi feest om ons nieuwe jaar mee te beginnen.
Omdat we door de festivities verplicht holiday hadden, besloot ik met drie andere volunteers (Steven en Lisa uit Zuid-Afrika, en Josh uit Zuid-Korea) om een grote wandeling op de mount Gilboa te maken, omdat al het openbaar vervoer weer plat lag en we toch wat wilden doen. Dinsdag vertrokken we dus rond 5 uur voor een grote klim. We zagen een prachtige zonsopgang vanaf het begin van de berg, waar we met touwen omhoog moisten klimmen omdat het anders te steil was. Door de bossen, en soms over paden, maar het laatste stuk gewoon recht naar de top, het was een hele klim, maar het was het waard! Bovenop de top hadden we een 360 graden rond uitzicht over de hele omgeving, en konden we zelfs Jordanie, Syrie en Libanon zien. Geva leek zo ver weg en klein. We bleven daar wel meer dan een uur, om te genieten van ons verdiende uitzicht. De weg terug hebben we maar het pad gevolgd, omdat het iets makkelijker lopen was. Rond half 12 waren we weer terug, en allemaal erg moe en warm, dus doken we meteen het zwembad in, heerlijk!
Gisteren ben ik op de valreep met twee andere volunteer ladies, Toni uit Berlijn, en Lisa uit Kaapstad, naar Haifa geweest. Het is goed om erop uit te trekken, en wij wilden allemaal graag tripjes maken in de omgeving. OMdat we pas na werktijd weg konden kwamen we pas in de middag aan, maar op tijd om naar de Bahai Garden’s te gaan, waar Haifa erg beroemd om is. Aan de foto’s te zien is het echt heel erg mooi! We wandelden wat rond door de stad, en door Carmel Centre met allemaal kleine winkeltjes en café’s, haalden daar watt e eten, en gingen een park in. Hierna was het tijd voor een cocktail, met uizicht op heel Haifa en lichtjes, prachtig!
Nu is het tijd om back to work te gaan, want vannacht moet er drie ton vis naar de markt, dus er is werk aan de winkel!